[ یکشنبه 89/2/12 ] [ 8:28 عصر ] [ آجرلو ]
چکیده: این روش که یکی از قویترین روش‌های یادگیری است در سال 1996 توسط فردی به نام رابینسون ابداع شد. در این روش سعی بر این است تا با ایجاد زمینه ای در ذهن قبل از مطالعه، روند یادگیری فعال تر و آسان تر گردد. (SQ3R) مخفف این کلمات است: پیش خوانی (Survey)، سؤال سازی (Question)، خواندن (Read)، بازگویی و تعریف (Recite) و مرور (Review
در ادامه به مراحل مختلف این روش اشاره می کنیم:
پیش خوانی:
درسی را که می خواهید بخوانید، ابتدا پیش خوانی کنید. سعی کنید برای پیش خوانی از روش زیر استفاده نمایید:
- نگاهی سریع و گذرا به متن بیندازید.
- نکات مهم و کلیدی را بیابید.
- سؤالات و تمرین‌های آخر درس را مرور کنید.
- پاراگراف اول و آخر و خلاصه درس را به شیوه ای گذرا بخوانید.
سؤال سازی:
در ذهن خود سؤالاتی راجع به موضوع درس بسازید. برای این کار می توانید:
- عناوین و تیترها را بصورت سؤال درآورید.
- از خود بپرسید: "راجع به این موضوع چه می دانم؟"، "معلم راجع به این موضوع چه چیزهایی می گفت؟" و سؤالاتی از این قبیل.
خواندن:
متن درس را بطور کامل بخوانید. در هنگام خواندن:
- به دنبال جواب سؤالاتی باشید که در ذهن خود ساخته بودید.
- به سؤالات آخر درس جواب بدهید.
- زیر نکات مهم خط بکشید.
- اگر مطلبی را درست نفهمیده‌اید، دوباره آن را بخوانید.
بازگویی و تعریف مطالب:
بعد از آن که خواندن یک بخش به پایان رسید، به بازگویی مطالب آن بپردازید.
- مطالب درسی را از حفظ برای خود تکرار کنید و یا خلاصه نویسی کنید.
- در تکرار مطالب از روشی که متناسب با تکنیک یادگیری‌تان است، استفاده کنید و به خاطر داشته باشید که هر چه بیشتر از حواس پنجگانه خود استفاده کنید، مطالب بهتر در حافظه‌تان جای می گیرد.
قدرت یادگیری سه برابر می شود با: دیدن، بیان کردن، شنیدن.
و این قدرت چهار برابر می شود با: دیدن، بیان کردن، شنیدن و نوشتن
مرور مطالب:
بعد از آنکه مطالب را بطور کامل خواندید و برای خود بازگو کردید، نوبت به مرور مطالب می رسد.
- روز اول: بلافاصله بعد از مرحله تعریف و بازگویی، 5 دقیقه سریع مطالب را مرور کنید.
- 24 ساعت بعد: کتاب را ورق بزنید و به نکات مهم نگاهی بیندازید، به مدت 5 دقیقه این کار را انجام دهید.
- یک هفته بعد: به مدت 5 دقیقه مطالب درسی را مرور کنید. برای مطالبی که به نظرتان سخت تر است بیشتر وقت بگذارید.
- و به همین ترتیب هر چند وقت یک بار مطالب را مرور کنید تا هنگام امتحان به مشکلی برخورد نکنید.
به خاطر داشته باشید:
کسانی که مطلبی را 6 بار پیاپی می خوانند در مقایسه با کسانی که در 6 نوبت و هر بار 5 دقیقه. این کار را می کنند، درصد یادگیری کمتری دارند.
چرا که در فواصل زمانی قدرت پردازش ذهن بالاتر می رود.
[ یکشنبه 89/2/12 ] [ 8:22 عصر ] [ آجرلو ]
معلّمی هنر است، هنر آموختن هر آن چه سال ها با سعی و تلاش اندوخته است. معلّمی
عشقی است الهی و آسمانی که پروردگارِ مهربان به انسان عطا کرد تا با همّت بلند خویش روشنایی شب های تارِ جهالت و نادانی باشد. معلمّی، مهری است که از روز ازل با گل آدمی سرشته شد تا مردم از ظلمات جهل به نور دانایی، رهنمون شوند. براستی که معلّمی شغل نیست، عشق است.
روزتان مبارک معلمان عزیز
[ دوشنبه 89/2/6 ] [ 6:52 عصر ] [ آجرلو ]
گام های قبل از امتحان
گام اول : خود را به جای معلم قرار دهید . سئوالات امتحانی را شما طرح نمایید . شما تصور کنید نه یک دانش آموز ، بلکه معلم هستید و موظفید شما سئوالات امتحانی را طرح نمایید . بدین ترتیب باید تعدادس سئوالات ساده ، متوسط و مشکل از کتاب درسی انتخاب کنید . پاسخگویی دقیق به همین سئوالات تا حدود بسیار زیادی موفقیت شما را تضمین خواهد کرد . اگر بخواهید می توانید با همکاری دانش آموزان زرنگ کلاس نیز این کار را برای خودتان بکنید . راه دیگر استفاده از نمونه سئوالات قبل و امتحانات ماهانه است .
گام دوم : مطالعه عمیق و دقیق موضوعات درسی و ایجاد ار تباط ذهنی بین انها با سایر دروس است .
شب امتحان
گام اول : از مشاجرات خانوادگی ، رفت و آمد های فراوان، حضور در مکان های شلوغ و پر سرو صدا، دیدن یا شنیدن بیش از حد برنامه های رادیو و تلویزیونی و سایر عواملی که موجب اتلاف وقت، تشویش خاطر و حواس پرتی می گردند، پر هیز شود.
گام دوم : مطابق معمول هر شب ( و حتی کمی زودتر ) استراحت کنید تا روز بعد با شادابی و نشاط بیشتری در جلسه ی امتحان حضور یابید . سعی کنید شام مختصر و سبک میل کنید .
گام سوم : قبل از رفتن به بستر ، وسایل لازم و ضروری ( کارت امتحانی ، خودکار آبی به تعداد لازم از یک جنس و ... ) راآماده سازید .
صبح امتحان
گام اول : پس ار بیداری و بجای آوردن نماز ، نخوابید و به مطالعه مطالب خارج از موضوع امتحانی ( مثل روزنامه ها و مجلات و... ) نپر دازید.و حتی برنامه های تلویزیونی را هم مشاهده نکنید .
گام دوم : در صورت داشتن نیاز به مطالعه درسی ، مروری سطحی به مطالب داشته باشید . سعی کنید با پیاده روی مختصر به باز سازی و سازماندهی مطالب و یاد آوری آن ها در ذهن مبادرت ورزید .
گام سوم : حتماً صبحانه ی مناسب و مغذی صرف کنید . بدون تغذیه مناسب ، مغز شما در انجام فعالیت های لازم ( حل مسئله و یادآوری و ...) دچار مشکل خواهد بود .
جلسه ی امتحان
گام اول : اگر امتحان در کلاس خود تان انجام می شود بهتر است در جای همیشگی خود بنشینید . ( جای ثابت برای همه ی روزها در سالن ).
گام دوم : بر روی میز جای ثابتی را برای لوازم التحریر خود قرار دهید که دسترسی به آن ها برای شما اسان تر باشد .
گام سوم : سعی کنید نگرانی و اضطراب بی مورد به خود راه ندهید. با اعتماد به نفس و آرامش کامل در صندلی خود قرار بگیرید. برای ایجاد ارامش سعی کنید حالت نشسته یا تکیه دادن راختی برای خودتان انتخاب کنید .
گام چهارم : نفس عمیقی بکشید . لحظه ای نگه دارید و بعد به طور کامل و ارام بازدم کنید .
گام پنجم : سعی کید هر گونه برداشت نا بجا از امتحانات ، و حالت ناراحتی و انزجار و نفرت از دیگران را از خود دور کنید .
گام ششم : در صورتی که قبل از شروع امتحان ، دستورات و راهنمایی هایی از سوی معلم و یا ناظرین جلسه داده می شود ، را کاملاً گوش کنید .
گام هفتم : پس از اینکه سئوالات در اختیار شما قرار گرفت ، بلافاصله و با عجله شروع به نوشتن نکنید . ابتدا تمام سئوالات را یکبار سریع مرور کنید . ابتدا جواب سئوالات ساده را بنویسید و سپس به سئوالات مشکل بپردازید.
گام هشتم : برای رفع هر گونه خستگی ، خصوصاً در چشم ها ، دست ها، گردن و یا شانه ها کافی است اندکی به استراحت بپر دازید .
گام نهم : در نوشتن پاسخ ها با دقت عمل کنید و خود را به جای معلم بگذارید که می خواهد برگه امتحانی را تصحیح کند . غلط املایی و خط نا خوانا . جملات ناقص از جمله عواملی است که موجب می شود معلم مطالب درج شده در برگ امتحانی شما را با دقت مطالعه نکند و شاید شما نمره ی کاملی
هم نگیرید . سعی کنید با ارامش و دقت و با زیبا ترین خط خود و بدون خط خوردگی های مکرر جواب سئوالات را بنویسید .
گام دهم : همیشه یک پاسخ ضعیف بهتر از هیچ است .
گام یازدهم : قبل از تحویل برگه ی امتحانی پاسخ های خود دومرتبه مرور کنید و اگر احیاناً نکاتی را فراموش کرده اید ، آن را کامل کنید و یا به سئوالاتی پاسخ غلط و مبهم داده اید آن را تصحیح کنید و یا توضیح بیشتر بدهید . پاسخ سئوالات را کامل بنویسید و خلاصه نکنید .
گام دوازدهم : سعی کنید عجله ای برای پاسخ دادن ورقه نداشته باشید . و تا آنجا که می توانید در باره ی سئوالات فکر نمایید .
گام سیزدهم : سئوالات رایکبار دیگر کنترل کنید که چیزی را جا نینداخته و یا سفید نگذاشته باشید و سپس برگه ی خود را تحویل دهید .
پس از امتحان
گام اول : در صورتی که به سئوال های یک یا چند امتحان به نحوی که انتظار داشتید ، به خوبی پاسخ ندادید ، خاطر خود را پریشان نکنید ، بلکه سعی نمایید سایر امتحانات باقی مانده را به خوبی بگذرانید .
گام دوم : در صورت عدم موفقیت ، سعی کنید واقع بینانه به ارزیابی خود و عدم موفقیت بپردازید و کار هایی و راههای که باید انجام می شد را مرور کرده و از آنها درس بگیرید و در نظر داشته باشید که دنیا به اخر نرسیده است .
گام سوم : قبل از انداختن تقصیر به گردن دیگران ( سخت بودن سئوالات ، کم بودن وقت و.... ) به نقاط ضعف خود پی برده و در رفع مشکلات برآیید . و در پی برنامه ریزی صحیح و عملی باشید .
در صورت موفقیت در امتحان خود را تمجید و تشویق کنید و از شکست و کم گرفتن نمره ناامید نشوید و در صورت موفقیت راه قبلی را ادامه بدهید . توجه داشته باشید که بزرگان جهان مانند ادیسون و انیشتین در دوران مدرسه و تحصیل نمرات خوبی نمی گرفتند. ولی با تلاش و کوشش فراوان موفق شدند
[ دوشنبه 89/2/6 ] [ 6:42 عصر ] [ آجرلو ]
اردوان (سومین پادشاه اشکانی و فرزند تیرداد یکم) پادشاه ایران از بستر بیماری برخواسته بود با تنی چند از نزدیکان ، کاخ فرمانروایی را ترک گفت و در میان مردم قدمی می زد . به درمانگاه شهر که رسیدند اردوان گفت به دیدار پزشک خویش برویم و از او بخاطر آن همه زحمتی که کشیده قدردانی کنیم . چون وارد درمانگاه شد کودکی را دید که پایش زخمی شده و پزشک پایش را معالجه می نماید . مادر کودک که هنوز پادشاه را نشناخته بود با ناله به پزشک می گفت خدا پای فرزند پادشاه را اینچنین نماید تا دیگر این بلا را بر سر مردم نیاورد .
پادشاه رو به زن کرده و گفت مگر فرزند پادشاه این بلا را بر سر کودکت آورده و مادر گفت آری کودکم در میانه کوچه بود که فرزند پادشاه فریاپت با اسب خویش چنین بلایی را بر سر کودکم آورد . پادشاه گفت مگر فرزند پادشاه را می شناسی ؟ و زن گفت خیر ، همسایگان او را به من معرفی کردند .. پادشاه دستور داد فریاپت را بیاورند پزشک به زن اشاره نمود که این کسی که اینجاست همان پادشاه ایران است .. زن فکر می کرد به خاطر حرفی که زده او را به جرم گستاخی با تیغ شمشیر به دو نیم می کنند . پسر پادشاه ایران را آوردند و پدر به او گفت چرا اینگونه کردی و فرزند گفت متوجه نشدم .و کودک را اصلا ندیدم . پدر گفت از این زن و کودکش عذرخواهی کن ...... فرزند پادشاه رو به مادر کودک نموده عذر خواست پادشاه ایران کیسه ایی زر به مادر داده و گفت فرزندم را ببخش چون در مرام پادشاهان ایران ، زورگویی و اذیت خلق خویش نیست .
زن با دیدن این همه فروتنی پادشاه و فریاپت به گریه افتاد و می گفت مرا به خاطر گستاخی ببخشید . و پادشاه ایران اردوان در حالی که از درمانگاه بیرون می آمد می گفت : فرزند من باید نمونه نیک رفتاری باشد نمونه . . .
اندیشمند یگانه کشورمان ارد بزرگ می گوید : پوزش خواستن از پس اشتباه ، زیباست حتی اگر از یک کودک باشد .
برای دوستان ارسال کنید تا همه بدانند فرهنگ اصیل ایرانیان چه بوده و اکنون چیست ؟!!!!!!!!
[ یکشنبه 89/1/22 ] [ 11:38 صبح ] [ آجرلو ]
**جرج آلن: اگر کسی را دوست داری، به او بگو. زیرا قلبها معمولاً با کلماتی که ناگفته می‌مانند، می‌شکنند
[ سه شنبه 88/12/25 ] [ 11:8 صبح ] [ آجرلو ]
ممکنه اتفاقی به مراتب بدتر از چیزی که هست پیش بیاد ، یادت باشه هر روز موهبتی است الهی ، هر روزت می تونه بهترین روز زندگیت باشه
[ سه شنبه 88/12/25 ] [ 11:7 صبح ] [ آجرلو ]
، هر روزت می تونه شاد ترین روز زندگیت باشه ، کاری کن که وقتی ازت پرسیدن ، شادترین روز زندگیت کدام روز بوده ؟ بگویی هر روز
[ سه شنبه 88/12/25 ] [ 11:7 صبح ] [ آجرلو ]
: اگه یه روز تنها شدی ، بغض کردی و دلت می خواست
گریه کنی ولی دلیلی واسه گریه کردن نداشتی
بدون دل خدا واست تنگ شده و می خواد
صداش کنی
[ سه شنبه 88/12/25 ] [ 11:7 صبح ] [ آجرلو ]
هدیه و عیدی دادن به مناسبت نوروز رسمی کهن است، کتابهای تاریخی از پـیشکش ها و بخشش های نوروزی - پـیش از اسلام و بعد از اسلام - خبر می دهند، از رعـیت به پادشاهان حکمرانان، از پادشاهان و حکمرانان به وزیران، دبـیران، کارگزاران و شاعران، از بزرگتران خاندان به کوچکتران، به ویژه کودکان.
رسم هدیه دادن نوروزی را، ابوریحان بیرونی از گفته آذرباد، موبد بغـداد چنین آورده : نیشکر در ایران، روز نوروز یافت شد، پـیش از آن کسی آن را نمی شناخت. جمشید روزی نی ای دید که از آن کمی به بیرون تراوش کرده، چون دید شیرین است، امر کرد این نی را بـیرون آورند و از آن شکر ساختـند. و مردم از راه تبریک به یکدیگر شکر هدیه کردند، و در مهرگان نیز تکرار کردند، و هدیه دادن رسم شد.
پـیشکشی رعیت ( تاجر، صنعتگر، کشاورز) و حاکمان ولایت، به پادشاهان و خلفا، در واقع بخشی از باج و خراج و مالیات سالانه بود که - گفته یا نگفته - به آن متعـهد بودند. و " خزانه " کشور از آن آبادان بود. ابوریحان بـیرونی می نویسد : پادشاهان ساسانی آنچه را که پنج روز عید ( به ترتیب؛ اعیان، دهقانان، سپاهیان، خاصان و خادمان ) هدیه آورده بودند، روز ششم امر به احضار می کرد و هر چه قابل خزانه بود نگه می داشت، و آنچه می خواست به اهل انس و اشخاص که سزاوار خلوتـند می بخشـید.
کمپر، سیاح دوره صفوی، از هدیه های حاکمان و ثروتمندان محلی، که برای شاه سلیمان می آوردند، به عنوان " سومین رقم بودجه دربار " یاد می کند. تاورنیه هدیهً یکی از حاکمان را به پادشاه " ده هزار اشرافی " ذکر کرده، و شاردن هدیه های به پادشاه را حدود 2 میلیون فرانک تخمین میزند. " درو ویل " می نویسد : این هدیه های نوروزی علاوه بر طلا، جواهر و سکه های زر، عبارت از اسب های اصیل، جنگ افزار، پارچه های گران بها و شال های کشمیر و پوست های ممتاز و قـند و قهوه و چای و مربا است.
در کتابهای تاریخی و ادبی، بـیش از همه از هدیه پادشاهان به شاعران سخن رفته، هدیه ای که، بنا بر رسم، برای سرودن قصیده ها و مدیحه های نوروزی داده می شد. هدیه به شاعران در جشن نوروز که انگیزه و وسیله ای برای سرودن شعر و مدیحه بود، در واقع نوعی حقوق ماهانه و سالانه شاعر به شمار می رفت. از جمله بیهقی می نویسد : روز پنج شنبه هجدهم ماه جمادی الاخری، امیر ( سلطان مسعـود ) به جشن نوروز به نشست، و هدیه ها بسیار آورده بودند، و تکلیف بسیار رفت و شعر شنود از شاعران که شادکام بود، در این روزگار زمستان و فارغ دل، و فترتی نیفتاد و خلعت فرمود، و مطربان را نیز فرمود، و مسعـودی شاعر را شفاعت کردند، سیصد دینار فرمود.
این بخشش ها گاه به اندازه ای بود که می توانست شاعری را توانگر سازد : گویند روز نوروزی، جهت خالدبن برمک وزیر، کاسه ها از زر و نقره هدیه آورده بودند. یکی از شاعران عرب در این باره شعری سرود و به این موضوع اشاره کرد. خالد هر چه در آن مجلس اوانی زر و نقره بود به آن شاعر بخشید. چون اعتبار کردند، مالی عظیم بود و شاعر از آن توانگر شد.
رسم و ضابطه پـیشکش های سنگین بها به پادشاهان و حاکمان تا دوره مشروطیت رایج بود. برقراری مالیات ها و الزام به پرداخت های منظم و حساب شده، پـیشکش های باج و خراج گونه را به مقدار زیادی از اعتبار انداخت. ولی دادن عیدی و هدیه به ویژه از طرف مقام بالا تر ( منزلتی، اقتصادی و سنی ) از رسم ها و آیـین های دیرین فرهنگ ماست. امروز رسم عیدی دادن به جوانان و کودکان در خانواده، به کسان کم درآمد و خدمتگزاران در محیط کار، به رفتگر، به نامه رسان و ... در عین حال نوعی جبران زحمت و انـتـظار خدمت است. عیدی های امروز بیشتر به صورت نقد و اسکناس نو است. بانک ها پـیش بـینی تهیهً " اسکناس نو " کرده، و در اختیار مشتریان می گذارند. در جامعـه کشاورزی، روستایی و عشایری، در گذشته ای نه چندان دور، پـیشکش های نوروزی فراورده های محلی بود و بخشش ها، کالا و فراورده غیر محلی.
هد یه دادن ها، ک به مناسبت هایی، چون عید، موفقیت، مسافرت، تولد، ازدواج، مرگ (در برخی شهرها، به ویژه جامعـهً عشیره ای رسم است که برای خانواده متوفا غذا، گوسفند، برنج و ... می برند) و .. است، به ویژه در خانواده های سنتی، دارای اهمیت و مفهومی در خور توجه است (که خود پژوهش و گفتاری جداگانه می طلبد). هر چند که چند سالی است واژهً فرانسوی " کادو " برای هدیه هایی چون ره آورد ( سوغات )، چشم روشنی، مبارک باد، جای خالی پا و ... به کار می رود، ولی اهمیت، کیفـیت و کمیت هر یک متمایز است. البته این باور وجود دارد که گرفتن عیدی از دست کسان مورد احترام ( از نظر سنی، منزلتی، خویشاوندی، علمی، نسبی و ...) تبرک، دارای شگون و " دست لا ف " است.
[ یکشنبه 88/12/9 ] [ 6:47 عصر ] [ آجرلو ]
